رباب همسر امام حسینرباب یکی از همسران امام حسین علیه‌السلام است که در کربلا حاضر بوده و در زمره اسیران کربلا می‌باشد. ۱ - معرفی ربابرباب، دختر امرى‌ء القيس و همسر پاکدامن امام حسين (علیه‌السلام) است. [۲]
لباب الانساب، ج ۱، ص ۳۵۰.
اين بانوى نامدار و با فضيلت، از نظر جمال ، ادب و عقل سرآمدِ زنان عصر خود بود. [۵]
رياحين الشريعه، ج ۳، ص ۳۱۳.
۲ - ازدواج ربابچون پدرش، مسلمان شد، امام علی (علیه‌السلام) وى را براى سیدالشهدا (علیه‌السلام) خواستگاری و آن حضرت با او ازدواج كرد. ثمره‌ى اين پيوند مبارک دو فرزند به نام عبدالله و سکینه بود كه عبدالله در کربلا در مقابل ديدگان مادر به فيض شهادت رسيد و سكينه نيز همراه اسيران به شام رفت. [۱۱]
رياحين الشريعه، ج ۳، ص ۳۱۳.
[۱۲]
اعلام النساء المؤمنات، ص ۳۴۶.
۳ - حضور در کربلااو در سفر كربلا حضور داشت [۱۶]
عمادزاده، تاريخ زندگانى امام حسين(علیه‌السلام)، عماد زاده، ج ۲، ص ۱۸۳.
و امام حسین (علیه‌السلام) هنگام نبرد، وى و ساير زنان اهل بیت (علیهم‌السلام) را به صبر و استقامت دعوت كرد. ۴ - اشعار رباب در رثای امام حسین علیهالسلامرباب، شاعره اهل بيت (علیهم‌السلام) [۱۸]
عمادزاده، حضرت زينب كبرى(علیهاالسلام)، ص ۳۰۷.
در مجلس عبیدالله بن زیاد سر امام حسين (علیه‌السلام) را بوسيد و در دامن گذاشت و اين شعر را قرائت نمود:واحسيناً فلا نَسيتُ حسيناً ••• اقْصَدَتْهُ أَسِنّةُ الاعداءِ غادَروه بكربلا صريعاً ••• لا سَقَى اللَّهُ جانبى كربلاء [۱۹]
نفس المهموم، ص ۳۷۲.
[۲۱]
اعلام النساء، ص ۳۴۷.
«واى بر حسين، من حسين (علیه‌السلام) را از ياد نمى‌برم. دشمنان بر بدن او نيزه زدند. جنازه‌اش را در كربلا به روى زمين انداختند. خداوند متعال زمين آنجا را سيراب نكند.» سروده‌ى ديگر وى درباره‌ى سيّدالشهدا(علیه‌السلام) اينگونه شروع مى‌شود: ان الذى كان نوراً يُستضاء به ••• بكربلاء قتيلٌ غير مدفون [۲۲]
منتهى الآمال، ج ۱، ص ۸۲۹.
۵ - عزاداری رباب برای امام حسین علیهالسلامرباب، پس از پايان اسارت ، به خواستگاران زياد خود در مدینه جواب ردّ داد و زير سايه نرفت و پيوسته در سوگ سيدالشهدا (علیه‌السلام) اشک مى‌ريخت. [۲۶]
منتهى الآمال، ج ۱، ص ۸۲۹.
[۲۷]
کلینی، محمد بن یعقوب، الاصول من الكافى، ج ۱، ص ۳۸۷.
۶ - وفات رباببه گفته‌ى برخى از مورّخان، او يک سال بر سر قبر امام حسین (علیه‌السلام) اقامت گزيد و با تأسف به مدينه بازگشت و از فرط حزن و اندوه جان به جان آفرين تسليم كرد. [۲۹]
تذكرة الخواص، ص ۲۳۸.
ابن عساکر مى‌گويد: وى در زمان امام حسين (علیه‌السلام) از دنيا رفته است. ولى اين سخن به گواهى مطالب پيشين نادرست به نظر مى‌آيد.۷ - پانویس۸ - منبعاسیران و جانبازان کربلا، مظفری سعید، محمد، ص۱۵۰-۱۵۱. رده‌های این صفحه : اسیران کربلا | اصحاب امام حسین | امام حسین | تاریخ زندگانی امام حسین | درگذشتگان سال 62 (قمری) | نهضت عاشورا | همسران امام حسین
|